niewybredn|y

adj. 1. (niewymagający) easy to please, undiscriminating

- jest niewybredny w jedzeniu he’s undemanding about his food

- moi klienci są niewybredni my customers are easy to please a. are undiscriminating

- niewybredni widzowie an undemanding audience

- niewybredny czytelnik an undiscriminating reader

2. (pospolity, ordynarny) unrefined, vulgar

- niewybredne ataki prasy/epitety vulgar press attacks/abuse

- niewybredne zachowanie unrefined a. vulgar behaviour

- niewybredny gust unrefined taste

- niewybredny język vulgar language